Mutluluk olarak tarif etmek birini alışık olmadığımız bir durumdur hayatta . Güvenmek ister insan eninde sonunda ve mutlu oluyorsan eğer birisine ona güvenebilirsinde anlamını çıkarır beynimiz . İster ki beyin arada bir mola olsun hayatımda hani zaman makinesini icad edemedik ama en azından yanında çocuk olabilmeliyim . İşte aradığında böyle birisidir ve şanslıysan çoktan bulmuşsundur .
Sinirlendirmeyi başarmak zor olmasa gerek zaten ama eğer kızmıyorsa sana ne şanslısın sen be . Kıskanılası bir hayatın vardır belkide . Ya peki sana öfkelensede sana sesini çıkaramıyorsa bunu farkedebilir misin ? Peki onu üzmeden yaşayabilir misin ? Hüznünü sana yansıtmıyorsa ve damarlarında gezdiriyorsa tüm üzüntüsünü , hissedebilir misin tüm bunları ?
Bilmez misin sanki oda korkar oda yitirmek istemez , o sanki bilmez mi yalnızlığın kendisine göre olmadığını ? Muhtaç olacak yaşlara daha gelmediğini bilmez mi sanırsın ? Bilir bilir de gururuna yediremez be . Bir insana bağımlı yaşamak istemez şu kısa hayatta işte deli bir gönlü vardır belkide gögüs kafesinin tam ortasında . Elbet korkuyordur dediğim gibi olurda kaybederse seni tekrar bulamamaktan.
Bilirsin bilmesinede sen onu düşündüğünde sadece onu düşünürsün değil mi ? Aklına bişi gelmez ki ondan başka . İstersin ki yanında olsun tenine dokunmak istersin .
Ama üzülürsünde değil mi ? Üzülme siktir et aşk böyle birşey işte . Ortak korkuların kesişim noktası .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder